“هرگاه مردم بدرستی خواب حوادثی را در آینده میبینند و از سفر با هواپیما یا کشتی سر باز میزنند،آنچه میبینند آینده واقعی نیست،بلکه صرفا چیزی است در زمان حال که پوشیده مانده است و به سوی بر ساختن آن آینده در حرکت است.در واقع،آینده ای که آنها دیده اند با آینده واقعی تفاوت دارد،زیرا خود آنها آن آینده را تغییر داده اند.بنابراین به گمان من معقول تر آن است که بگوییم اگر چنین پدیده هایی وجود دارد،از آن روست که در نظم مستتر کنونی نیز نوعی پیش‌بینی آینده وجود دارد.همانطور که آنها هم گفته اند،حوادث آینده سایه ی خود را بر زمان حال می اندازد.سایه های آن حوادث عمیقا در نظرم مستتر قالب گیری شده است.”
دیوید بوهم – در ملاقات خصوصی با مایکل تالبوت

تصور خیلی خوبی از نظریه دنیاهای موازی میده،این دنیا مثه یه بازی کامپیوتری میمونه که تموم احتمالات،تموم حرکات،تموم محیط ها از قبل پیشبینی و رندر گرفته شدن.دراینجا برخلاف بازی کامپیوتری باگ نداریم،چون یه آگاهی بسیار هوشمند همه احتمالات رو در نظر گرفته.در حقیقت هر انتخاب میتونه وجود داشته باشه و به دنبال خودش یه آینده متفاوتی رو رقم میزنه و همه اینها پیشبینی شده.اما اون آینده‌ای که اتفاق میوفته اون آینده‌ای هستش که ما میسازیم.این یکی از بهترین توجیه‌ها دربرابر پدیده آینده‌نگری ست.